Παραλογισμός και μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ).

Πότε συμφέρει το πολίτη (με καθαρά οικονομικούς όρους) η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς εντός της ελληνικής επικράτειας;

Μόνο όταν μετακινείται μόνος του. Από δύο και πάνω (μαζί με φίλους, με ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας, κ.λ.π.) δεν συμφέρει. Το αυτοκίνητο μας βγαίνει πιο φθηνό. Υπολογίστε το, να δείτε.

Τα ίδια και χειρότερα για τις υπεραστικές συγκοινωνίες (λεωφορεία, τραίνα). Από παρέα δύο ατόμων και πάνω καλύτερα να πάρετε το αυτοκίνητο. Συμφέρει.

Αν, μάλιστα, συμπεριλάβουμε και άλλες παραμέτρους εκτός των οικονομικών (π.χ. άνεση, χρόνος μετακίνησης, κ.λ.π.) τότε το Ι.Χ. είναι ασύγκριτα το καλύτερο μέσο μεταφοράς. Δυστυχώς.

Κι αυτό όχι μόνο τώρα, στα χρόνια της κρίσης. Συμβαίνει εδώ και δεκαετίες.

Και τότε; Γιατί το έχουν οργανώσει έτσι το σύστημα μεταφοράς; Για πολλούς λόγους.

– Όλα τα προηγούμενα ισχύουν με την προϋπόθεση να υπάρχει διαθέσιμο Ι.Χ. Αν όχι, τότε τα μέσα μαζικής μεταφοράς συμφέρουν. Δεν έχεις πληρώσει ασφάλιστρα, τέλη κυκλοφορίας, τεκμήρια και αρχικό κεφάλαιο για την απόκτηση του Ι.Χ.

– Αν τώρα, πρέπει στο τόπο προορισμού να πληρώσεις για χώρο στάθμευσης τότε ακόμα και για ομάδες τριών, τεσσάρων ομάδων ίσως να συμφέρει η χρήση των ΜΜΜ.

Συμπέρασμα: τα ΜΜΜ δε ξεμένουν από πελάτες. Ή αλλιώς τα ΜΜΜ είναι για τους φτωχούς. Οι υπόλοιποι παρακαλείσθε όπως χρησιμοποιείτε τα Ι.Χ. σας.

Και η οικολογία, η ποιότητα ζωής στις πόλεις πώς συνάδουν με τα Ι.Χ.; Δεν …

Για το μέλλον(;!) της Αττικής.

Δεν αρκεί να διεκδικούμε ακύρωση των επεκτάσεων των αυτοκινητοδρόμων ταχείας κυκλοφορίας, βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς και δημιουργία ποδηλατόδρομων.
Από προσωπική εμπειρία αλλά και απ’ την εμπειρία φίλων και γνωστών συμπεραίνω πως είναι πολύ εύκολο η πλειοψηφία του κόσμου να τεθεί με το μέρος του ΥΠΕΧΩΔΕ και να ζητά και άλλους αυτοκινητοδρόμους προκειμένου να διασχίζει την Αττική απ’ άκρου σ’ άκρου μέσα σε 15 λεπτά. Όπως Αμερική …..
Όμως αυτό θέλουμε; Αυτό ονειρευόμαστε; Να ζούμε εν μέσω αυτοκινητοδρόμων και ΙΧ; Μέσα στο θόρυβο και τη μόλυνση;Ξέρετε πολλές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου που ο μισός πληθυσμός είναι συγκεντρωμένος σε μια και μόνο πόλη; Τη δεκαετία του 90 η Αθήνα έφθασε τα οριά της. Γι’ αυτό και ουσιαστικά έπαψε να μεγαλώνει. Απ’ τους Ολυμπιακούς του 2004 και μετά ξαναπαίρνει την ανηφόρα. Βοήθησε πολύ και η Αττική Οδός. Ο στόχος είναι τα 15.000.000 κάτοικοι σε όλο το νομό Αττικής. Ξαναρωτάω αυτό θέλουμε; Θα μου πείτε μας ρώτησε κανείς; Ναι!! Η ελεύθερη αγορά. Αυτή η αγορά και η ιδιωτική οικονομία που φτιάχει μεζονέτες μέσα σε δάση και πάνω στο κύμα για να τις πουλήσει πανάκριβα σε όσους μπορέσουν να φύγουν μέσα απ’ τα γκέτο των πολυκατοικιών.

Το αίτημα, λοιπόν, πρέπει να είναι άλλου τύπου ανάπτυξη. Πείτε τη οικολογική, ανθρώπινη, δημοκρατική όπως θέλετε. Αλλά το βασικό χαρακτηριστικό θα είναι ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ.

Πόσο πιο έξυπνοι είναι οι Ελβετοί ή οι Βούλγαροι (πληθυσμός όσο η Ελλάδα) που δεν έχουν πόλη πάνω από ένα εκατομμύριο;