O Mανώλης Πολέντας διαβάζει Aiken. Το ποίημα ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ

https://www.youtube.com/watch?v=HEA2q3-6D0A&feature=youtu.be

Ούτε χαμόγελο.

Δεν τους χαρίζω το χαμόγελό μου.

Ούτε τη καλή μου τη κουβέντα.

Μόνο κάποιοι φίλοι, μου βάζουν δύσκολα.

Θάθελα ν΄αποστρέψω το βλέμμα. Πρέπει να μ’ αναγκάσουν.

Και θα το κάνουν. Ήδη ξεκίνησαν.

Όλα καλά. Όλα τέλεια.

Αμετάκλητα.

Δεν θα εξεγερθούμε.

Δεν θα ματώσουμε.

Δεν θα σκοτώσουμε και δεν θα σκοτωθούμε.

Δεν θα βρίσουμε.

Δεν θ’ ασχοληθούμε με τιποτένιες κουβέντες.

Θα συζητήσουμε. Θ’ αποφασίσουμε. Θα πράξουμε.

Θα θεσμοθετήσουμε.

Θα αναγκάσουμε με τον τεράστιο αριθμό μας.

Αμετάκλητα.

Μίλησε για μας ο ποιητής.

Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία.

 

Ανδρέας Κάλβος

Μήπως είναι ποίημα; Α, μπα δε νομίζω. ΙΙ

Ιδιόμορφη αριστοκρατία.
Δεν το ζήτησε. Αλλά είναι.

Μέσα στη γλίτσα. Χωρίς αναγούλα.
Μιλά με παρρησία. Το φόβο τον νοιώθει. Απαλό αεράκι.

Ζητά να διαλυθεί. Συνεκτικός ιστός, ατσάλι. Οι ιδέες. Η ανάγκη.
Ένα «αϊ σιχτίρ» έρχεται από μακρυά, μέσα στο χρόνο.

Η κάθε μέρα που πέρασε δεν έχει περάσει.
Η κάθε λέξη που λέχθηκε εξακολουθεί να ακούγεται. Καθαρά.

Ιδιόμορφη αριστοκρατία.
Δεν προπαγανδίζει. Μιλά και σκέφτεται. Αναζητά και λύνει κόμπους.
Συνειδητά διακρίνει, γνωρίζει τις διαφορές. Μεγαλώνουν.

Προτείνει. Βαδίζει. Ανάμεσα σε ιδιωτικά έργα.
Αγνοεί τιμές κι αξιώματα. Εργάζεται.

Μήπως είναι ποίημα; Α, μπα δε νομίζω. Ι

Άλλοι απήργησαν και δεν διαδήλωσαν.
Άλλοι διαδήλωσαν και δεν απήργησαν.
Πολλοί αμφισβήτησαν τον εαυτό τους και τους άλλους.

Όλοι αναρωτήθηκαν «τι στο καλό θα κάνουμε μετά;»

Κάμποσοι έχουν μια απάντηση. Διαφορετική ο ένας απ’ τον άλλο.

Οι περισσότεροι απλώς αναμένουν.
Το ξέσπασμα; Τη λύση; Ποια λύση; Δεν υπάρχει από μηχανής θεός;

Ποιος γνωρίζει τι θα γίνεται σε δύο μήνες;
Κι όμως γνωρίζουμε ότι:

Πρέπει να σχεδιάσουμε.
Πρέπει να οργανώσουμε.
Πρέπει να γνωρίσουμε και να γνωριστούμε.
Πρέπει να βάλουμε στόχους. Λίγους. Σημαντικούς. Εφικτούς. Αποτελεσματικούς.

Πρέπει να συναντηθούμε.

Πρέπει να συγκροτήσουμε πολιτικό κίνημα. Εμείς οι διαφορετικοί μεταξύ μας πολίτες. Εμείς οι πολλοί. Εμείς οι απαίδευτοι. Εμείς οι καταδυναστευμένοι. Εμείς οι διασπασμένοι σε κομμάτια, σε κόμματα.