Αναζητείται πολιτικός φιλελευθερισμός.

Έγραφε ο Καστοριάδης ότι ζούμε σε φιλελεύθερη κοινοβουλευτική ολιγαρχία. Συνηθίζω εδώ και κάμποσους μήνες να προσθέτω ένα ερωτηματικό μετά το «φιλελεύθερη». Οι τελευταίες εξελίξεις με τη ΧΑ νομίζω πως δικαιώνουν την προσθήκη.

Η διαδικασία που ακολουθείται με τη ΧΑ απ’ τη δικαστική εξουσία πόση σχέση έχει με τον πολιτικό φιλελευθερισμό;
Η άποψή μου είναι πως έχει ξεπεράσει τα όρια του πολιτικού φιλελευθερισμού.
α. η δικαστική εξουσία κινήθηκε προφανώς κατ’ εντολή της εκτελεστικής.
β. εγκληματικές πράξεις ατόμων αποδίδονται ως κατηγορία όχι απλώς στα ηγετικά στελέχη της πολιτικής οργάνωσης (που προφανώς μπορεί να έχουν ατομικές ευθύνες) αλλά στην ίδια την οργάνωση καθαυτή.
γ. Ως εκ τούτου φθάνουμε ν’ αποτελεί ενοχοποιητικό στοιχείο ακόμα και η κατοχή έντυπου υλικού (κάτι που ούτε για την 17Ν δεν θεωρήκε ως τέτοιο).

Που βαδίζουμε όταν ακροδεξιοί διώκουν ακροδεξιούς;

Εύχομαι να κάνω λάθος αλλά όλ’ αυτά μόνο στο περιορισμό της πολιτικής επιρροής της ΧΑχα δεν πρόκειται να οδηγήσουν.

Τα πολιτικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με δικαστικά μέσα.