ενιαίοι κανόνες

Κάθε επάγγελμα έχει τις ιδιαιτερότητές του.
Νοσοκόμοι, οικοδόμοι, οδηγοί φορτηγών και ταξί, ναυτικοί … Δεν χρειάζεται να συνεχίσω.
Όλοι προβάλοντας τις ιδιαιτερότητες του επαγγελματός τους μπορούν να ζητήσουν εξαίρεση απ’ τους γενικούς κανόνες. Αυτός ήταν ο ρόλος των συνδικαλιστικών οργανώσεων τις προηγούμενες δεκαετίες. Να ζητάνε ειδικές ρυθμίσεις για τα μέλη τους. Τις πετύχαιναν στην προ μνημονίων εποχή ανάλογα με τη δύναμη πίεσης που μπορούσαν να ασκήσουν στους επαγγελματίες πολιτικούς.
Αυτό το καθεστώς θέλουμε να επαναφέρουμε; Λέγεται και συντεχνιασμός.
Όμως αυτές ακριβώς τις καταστάσεις εκμεταλεύονται οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις για να πυροδοτήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη.
Απ’ την συντριπτική επίθεση που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι τα τελευταία επτά χρόνια ας διδαχθούμε ότι η ισχύς είναι στην ενότητα. Μόνο οι ενιαίοι κανόνες και η ισότητα απέναντι στο νόμο διασφαλίζουν την ενότητα των εργαζομένων και δεν επιτρέπουν το διαίρει και βασίλευε που εφαρμόζει συστηματικά η ολιγαρχία.

Συνεπώς

ενιαίοι κανόνες συνταξιοδότησης για όλους τους εργαζόμενους

ενιαίο μισθολόγιο για όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Σχόλια σε ένα κείμενο του πιτσιρίκου, από κάποιον που όπως και αυτός ψήφισε ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο πιτσιρίκος έγραψε ένα κείμενο με τίτλο «Η σειρά σας» στις 2 Ιουλίου του 2012.

Να δηλώσω κατ’ αρχήν πως στη κεντρική ιδέα του άρθρου συμφωνώ, αλλά …. .

Ποια είναι η κεντρική ιδέα;

Κάποια στιγμή εκτός απ’ τα συνήθη υποζύγια (μισθωτοί δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχοι) πρέπει να πληρώσουν και οι πραγματικά πλούσιοι (Βαρδινογιανναίοι, Λάτσης, Μπόμπολας, κ.λ.π. φυντάνια).

Και ας έρθουμε στο «αλλά». Κι αυτό το «αλλά» έχει σχέση με τη πολιτική.

Είναι δυνατόν να περιμένουμε απ’ τον άνεργο να υπερασπιστεί τον απολυόμενο δημόσιο υπάλληλο; Είναι δυνατόν να περιμένουμε απ’ το νεοδιόριστο δάσκαλο των 640 € να υπερασπιστεί τα ειδικά μισθολόγια ή ακόμα και αυτό το εφάπαξ;

Είναι κάποιες στιγμές στη κοινωνική ζωή που για να κατακτήσουμε περισσότερη ελευθερία πρέπει να προωθήσουμε περισσότερη ισότητα.

Μιλώντας περί ισότητας ας θυμηθούμε ότι εδώ και μισό τουλάχιστον αιώνα οι έλληνες πολίτες ήταν και σε μεγάλο βαθμό εξακολουθούν να είναι δύο και περισσότερων κατηγοριών: αυτοί που μόνο σε ένα κατά τεκμήριο άθλιο δημόσιο νοσοκομείο μπορούν να πάνε και οι άλλοι για τους οποίους είναι τα ιδιωτικά νοσοκομεία και ο ιδιώτης γιατρός.

Μπορούμε να εκτιμήσουμε τις επιπτώσεις των κυβερνητικών πολιτικών  με δύο τρόπους. Είτε αποτυπώνοντας απλώς τα αποτελέσματά τους στην ατομική και  κοινωνική ζωή, είτε συγκρίνοντας την άνοδο ή την πτώση που υφίστανται συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Ο πληρέστερος και με μεγαλύτερη εξηγητική των κοινωνικών φαινομένων δύναμη είναι ο δεύτερος.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Γιατί κέρδισε ο Σαμαράς στις 17/6;

Απλώς δεν φτώχυναν αρκετά. Δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια. Δεν χτυπηθήκαμε απ’ τη κρίση όλοι το ίδιο. Και η εξουσία κάνει ό,τι έκανε πάντα: διαιρεί για να βασιλεύει.

Δείτε τι συνέβει με το μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων: όσοι υπάλληλοι είχαν έως δέκα χρόνια υπηρεσίας είδαν τους μισθούς τους να καταβαραθρώνονται ενώ όσοι είχαν πάνω από εικοσιπενταετία σχεδόν δεν κατάλαβαν τίποτα.

Ο πλούτος είναι σχετικό μέγεθος. Η αύξηση των κατώτερων μισθών και συντάξεων ή η μείωση των ανώτερων συντάξεων και μισθών θα φέρουν τελικά το ίδιο αποτέλεσμα. Λελογισμένη εξίσωση. Το γνωρίζουν οι ευνοημένοι του συστήματος. Γι’ αυτό και αντιδρούν όχι μόνο στη μείωση των ανώτερων αμοιβών με τα γνωστά επιχειρήματα αλλά και στην αύξηση των κατώτερων αμοιβών, αν και όχι τις περισσότερες φορές άμεσα. Απλώς ζητούν αυξήσεις για τους εαυτούς τους και την κάθε φορά ομάδα τους ώστε να κρατήσουν τις αποστάσεις από τους χαμηλά αμειβόμενους.

Και τι προτείνεις λοιπόν να εξαθλιωθούμε όλοι για να μην είναι κανείς παραπονεμένος;

ΌΧΙ.

Προτείνω κατ’ αρχήν το κονδύλι των συντάξεων και των μισθών στο προϋπολογισμό καθώς και το κονδύλι για τη δημόσια υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ να επανέλθει εκεί που ήταν προ μνημονίου. Όμως το κονδύλι να μοιραστεί δίκαια. Να μην επιτρέπονται διαφορές στους μισθούς πέραν του 2ο%. Οι παροχές του κλάδου υγείας να είναι ίδιες για όλους τους ασφαλισμένους.

Τότε πλέον θα είμαστε ένα. Θα έχουμε κοινά συμφέροντα. Και θα ψηφίζουμε αναλόγως.

ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ:

Στη ψηφοφορία της ΕΣΗΕΑ κατέβηκαν τρεις προτάσεις.

Τα ποσοστά ήταν περίπου 43%, 39,5%, 17%.

Αντί να αναμετρηθούν οι δύο πρώτες σε επαναληπτική ψηφοφορία , η διαδικασία κηρύχθηκε άγονη!!

Για να προκύψει αποτέλεσμα έπρεπε μια εκ των προτάσεων να περάσει το 50% !!;;

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ

Σήμερα και αύριο (Δευτ. 30/1 και Τρίτη 31/1) οι δημοσιογράφοι (όλοι!!) ψηφίζουν με κάλπη για τη μορφή αγώνα που θα ακολουθήσουν.

Επιτέλους, ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων.

Αξιολόγηση εκπαιδευτικών.

Καμιά αξιολόγηση από το κράτος, τη κομματοκρατία και τους γραφειοκράτες.

Στη διαδικασία αξιολόγησης συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στη λειτουργία του σχολείου.

Όλοι αξιολογούν όλους.

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από όλους όσους τους συναντούν στην επαγγελματική τους πορεία είναι αναγκαία για τους εξής προφανείς λόγους:

– θα συνεισφέρει στη συνεχή τους βελτίωση.

– θα εντοπιστούν αντιπαιδαγωγικές πρακτικές όπως διακρίσεις, αδιαφορία, ελιτισμός κ.λ.π.

– θα εντοπιστούν καλές πρακτικές

– θα αμειφθούν καθηγητές με σημαντική προσφορά.

Η αξιολόγηση διεξάγεται στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς.

Η συμμετοχή είναι υποχρεωτική και ανώνυμη. (υποσ. 1)

Τους εκπαιδευτικούς αξιολογούν οι μαθητές τους, της προηγούμενης χρονιάς (40%) (υποσ. 2).

Ακόμα τους αξιολογούν οι συνάδελφοί τους (35%) και οι προϊστάμενοί τους  (25%).

Στους συμμετέχοντες θα δίνεται κατάλογος με τα ονόματα όλων των μελών του συλλόγου καθηγητών. Εκείνοι θα σημειώνουν ένα  βαθμό σε εικοσάβαθμη κλίμακα για κάθε ένα απ’ τα μέλη του συλλόγου καθηγητών για τα οποία έχουν άποψη.

Το τελικό αποτέλεσμα θα προκύπτει μέσα απ’ τη στάθμιση των βαθμών με τα προαναφερόμενα ποσοστά (υποσ. 3).

Προαιρετικά μπορούν να συμμετέχουν στη διαδικασία και οι γονείς. Οι βαθμοί τους θα συνυπολογίζονται με αυτούς των μαθητών.

Καθηγητές που έχουν στη διάρκεια του σχολικού έτους πάνω από ένα μήνα αναρρωτική άδεια δεν αξιολογούνται εκτός αν οι ίδιοι το επιθυμούν. (υποσ. 4)

Η επεξεργασία και η ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων (ανά σχολείο) γίνεται από επιτροπή εκλεγμένων (κάθε χρόνο) καθηγητών (ανά δέκα σχολεία – ένας από κάθε σχολείο). Βασικά κριτήρια  για την εκλογή τους πρέπει να είναι η εχεμύθεια, η εντιμότητα και η ακεραιότητα.

Οι καθηγητές με αποτελέσματα αξιολόγησης κάτω απ’ τη βάση θα συναντούν μία ώρα την εβδομάδα το σχολικό σύμβουλο της ειδικότητάς τους. Μέσα απ’ τη συζήτηση για τη καθημερινή διδακτική και υπηρεσιακή πρακτική τους θα αναζητούν τρόπους βελτίωσης.

Ακόμα ο σύλλογος καθηγητών με ερωτηματολόγια θα μπορεί να διερευνά τις ανάγκες των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς) ώστε να εντοπίζει τομείς της σχολικής ζωής που μπορεί και πρέπει να βελτιώσει.

Οι τρεις πρώτοι στην αξιολόγηση (ανά σχολείο) καθηγητές θα αμείβονται επιπλέον για ένα χρόνο με το 15% του μηνιαίου μισθού τους. (υποσ. 5)

Το επιμίσθιο αυτό μπορούν να το λαμβάνουν οι καθηγητές που πρωτεύουν το πολύ για τρία συνεχόμενα έτη. Την επόμενη, τέταρτη, χρονιά το παραχωρούν υποχρεωτικά στον επόμενο.

Καμία άλλη διαφορά στους μισθούς δεν επιτρέπεται. Εξαιρούνται τα επιδόματα θέσης ευθύνης.

Το τελικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης θα λαμβάνεται υπ’ όψιν – αθροιστικά, όλων των ετών – ως κριτήριο για την κάλυψη θέσεων ευθύνης (διευθυντές, σχολικοί σύμβουλοι, κ.λ.π.) .

1. Υποχρεωτική συμμετοχή: κάθε μέλος της εκπαιδευτικής κοινότητας υποχρεούται ως εκ της ιδιότητάς του. Η υποχρέωση αυτή δεν αποκλείει προφανώς το λευκό, δηλαδή τη μη έκφραση γνώμης.

Ανώνυμη για να αποκλείονται καταστάσεις συναλλαγής.

2. Οι μαθητές της Γ Γυμνασίου και της Γ Λυκείου αξιολογούν κατά τη τελευταία μέρα του σχολικού έτους μιας και αποχωρούν απ’ το σχολείο.

3. Τα ποσοστά είναι τόσο μικρότερα όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των μελών της συγκεκριμένης κατηγορίας. Κι αυτό για να αποφευχθούν σημαντικές επιδράσεις στο τελικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης λόγω ευνοιοκρατίας, εμπάθειας κ.λ.π. .

4. Πολλοί μαθητές αξιολογούν αρνητικά το καθηγητή λόγω του συγκεκριμένου γεγονότος.

5. Σε σχολεία με πάνω από 30 καθηγητές ο αριθμός των καθηγητών που δικαιούνται το επιμίσθιο θα είναι το 10% των καθηγητών.