Παραλογισμός και μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ).

Πότε συμφέρει το πολίτη (με καθαρά οικονομικούς όρους) η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς εντός της ελληνικής επικράτειας;

Μόνο όταν μετακινείται μόνος του. Από δύο και πάνω (μαζί με φίλους, με ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας, κ.λ.π.) δεν συμφέρει. Το αυτοκίνητο μας βγαίνει πιο φθηνό. Υπολογίστε το, να δείτε.

Τα ίδια και χειρότερα για τις υπεραστικές συγκοινωνίες (λεωφορεία, τραίνα). Από παρέα δύο ατόμων και πάνω καλύτερα να πάρετε το αυτοκίνητο. Συμφέρει.

Αν, μάλιστα, συμπεριλάβουμε και άλλες παραμέτρους εκτός των οικονομικών (π.χ. άνεση, χρόνος μετακίνησης, κ.λ.π.) τότε το Ι.Χ. είναι ασύγκριτα το καλύτερο μέσο μεταφοράς. Δυστυχώς.

Κι αυτό όχι μόνο τώρα, στα χρόνια της κρίσης. Συμβαίνει εδώ και δεκαετίες.

Και τότε; Γιατί το έχουν οργανώσει έτσι το σύστημα μεταφοράς; Για πολλούς λόγους.

– Όλα τα προηγούμενα ισχύουν με την προϋπόθεση να υπάρχει διαθέσιμο Ι.Χ. Αν όχι, τότε τα μέσα μαζικής μεταφοράς συμφέρουν. Δεν έχεις πληρώσει ασφάλιστρα, τέλη κυκλοφορίας, τεκμήρια και αρχικό κεφάλαιο για την απόκτηση του Ι.Χ.

– Αν τώρα, πρέπει στο τόπο προορισμού να πληρώσεις για χώρο στάθμευσης τότε ακόμα και για ομάδες τριών, τεσσάρων ομάδων ίσως να συμφέρει η χρήση των ΜΜΜ.

Συμπέρασμα: τα ΜΜΜ δε ξεμένουν από πελάτες. Ή αλλιώς τα ΜΜΜ είναι για τους φτωχούς. Οι υπόλοιποι παρακαλείσθε όπως χρησιμοποιείτε τα Ι.Χ. σας.

Και η οικολογία, η ποιότητα ζωής στις πόλεις πώς συνάδουν με τα Ι.Χ.; Δεν …